Bachianas Brasileiras, No.5 : Cantilena - "Aria"

Tegen de avond een rozenkleurige, trage en transparante wolk.
Over de ruimte, dromerig en mooi!
Sluipt de maan zachtjes in de oneindigheid,
De avond versierend, als een tedere maagd
Die zich voorbereidt en de mooie dromerige,
In verlangens van de ziel om mooi te zijn.
Schreeuwt naar de hemel en de aarde, heel de natuur!
De vogels zwijgen met hun treurige geklaag
En de zee weerspiegelt al zijn rijkdom...
Zachtjes wekt het maanlicht nu
De wrede heimwee die lacht en huilt!
Tegen de avond een rozenkleurige, trage en transparante wolk.
Over de ruimte, dromerig en mooi!