El Porteñito (Suave, Suave)

Zacht, zacht, zacht mijn kano, de golven breken als we de boeg naderen
Ik ben een havenjongen, geboren op dit eilandje in Colombia
Ze is heel mooi
Haar straten zijn zacht en sereen, zoals de donkere meid
Die hier woont
's Avonds als de ondergang van de zon de wereld omarmt

Een mooie draai, alleen en treurig
Huilend om een verdriet, de illusie van een oude liefde
Ze noemen me de havenjongen, omdat ik in de haven ben geboren
En samen met mijn donkere meid heb ik daar gelukkig geleefd
Als ik 's avonds met mijn meid ga wandelen
Vraagt iedereen of we naar de zee gaan daar

Zacht, zacht, zacht mijn kano, de golven breken als we de boeg naderen
Ga goed zitten, meid, want we gaan naar de zee
Ga goed zitten, mijn schat, want we gaan nat worden daar
Zacht, zacht, zacht mijn kano, de golven breken als we de boeg naderen
Ga goed zitten, meid, want we gaan naar de zee
Op de maat van deze boot, meisje, want we gaan omslaan

Zacht, zacht, zacht mijn kano, de golven breken als we de boeg naderen
Ga goed zitten, meid, want we gaan nat worden
Ga goed zitten, smaragd, want we gaan naar het zoute water daar
Zacht, zacht, zacht mijn kano, de golven breken als we de boeg naderen
Ga goed zitten, meid, want we gaan nat worden
Ga goed zitten, mijn donkere meid, want we gaan naar het zoute water daar
Zacht, zacht, zacht mijn kano, de golven breken als we de boeg naderen

Zacht, zacht, zacht mijn kano, de golven breken als we de boeg naderen
Ga goed zitten, meid, want we gaan naar de zee
Ga goed zitten, mijn donkere meid, want we gaan daar zeilen
Zacht, zacht, zacht mijn kano, de golven breken als we de boeg naderen
Ga goed zitten, meid, want we gaan nat worden
Ga goed zitten, smaragd, want we gaan naar het zoute water daar
Zacht, zacht, zacht mijn kano, de golven breken als we de boeg naderen
Ga goed zitten, meid, want we gaan nat worden
Ga goed zitten, mijn donkere meid, want we gaan naar het zoute water daar