Yuudachi Houteishiki

wat valt er te verliezen in wat ik nu heb verloren?

ik had allang moeten opgeven, dat weet ik toch
maar telkens weer blijf ik hopen op jou,
een sprongetje in de zee van een dunne kans

weet jij eigenlijk wel wat ik allemaal doe?
voor altijd, nee, jij lijkt het niet te merken

met jouw onschuldige lach word ik geraakt
mijn onbekende toekomst begint opnieuw
onze wiskunde die ons bewijst wat we zijn,
dat kan alleen bij ons opgelost worden

hoe vaak ik ook weer fout zit

jij vergeet het vast heel snel weer,
terwijl geluk toch zo snel kan omslaan
in de plotselinge stortbui van slechts een schuilplaats
is de vervagende wereld alleen van jou en mij

wat denk jij dat ik voel?
voor dit gevoel heeft het nooit echt een connectie gehad

met jouw onschuldige lach word ik geraakt
mijn onbekende toekomst begint opnieuw
onze wiskunde die ons bewijst wat we zijn,
dat kan alleen bij ons opgelost worden

hoe vaak ik ook weer fout zit

met jouw onschuldige lach word ik geraakt
mijn onbekende toekomst begint opnieuw
onze wiskunde die ons bewijst wat we zijn,
dat kan alleen bij ons opgelost worden

de wereld waar de regen is stopgezet, ga ik in,
hoe vaak ik ook weer fout zit.