La Carreta y El Camión

Vandaag voel ik me verlaten
In een eenzaam hoekje
Dit denkt de wagen
Onze Creoolse wagen, toch?

Vandaag voel ik me verlaten
In een eenzaam hoekje
Vandaag kijk ik naar de vrachtwagen
Over die geliefde wegen
Vandaag heb ik niets meer
Geen modder op mijn pad

Vandaag is er alleen nog
De schaduw van mijn frame
Ik wil de vrachtwagen geven
Wat de jaren me hebben gegeven

Ik ken het hele vaderland
In mijn eindeloze rit
Ik weet wat het is om te ploeteren
In modder en stofwolken

Ik heb geknakt op de hellingen
Zoekend naar de horizon
Ik was een worm in de bergen
En een vlinder in de vlaktes
Ik heb nachten en geheimen gekruist
Als een boot van Charon

Als je een hut ziet voorbijgaan
En daar kijkt een boer naar je
Met een vriendelijke houding
Moet je hem groeten
Dat is de essentie van goed reizen

Toon je goed opgevoed
En als er modder op je pad is
Door een stortbui
Zorg ervoor dat je hart
Niet vast komt te zitten

Als je in die zware rit
Iemand in de problemen ziet
Doe hem een goede daad
Dat is als licht in het donker
In mijn tijd, dat zweer ik

Zonder te storen met vragen
Met het losmaken van de jukken
Zonder naar merken of haar te kijken
De weg is als een hemel
Waar de goeden samenkomen

Het is duidelijk dat er teleurstelling is
Omdat we niet perfect zijn
Vriend, de tekortkomingen
Zijn kwalen die jaren duren
Ik heb ook geleden
Omdat ik niet eerlijk leefde

Maar maat, denk eraan
Dat uiteindelijk de beste wint
De slimste verliest zijn eer
En de goede redt zich

Wagenchauffeur en vrachtwagenchauffeur
Beiden gaan over het pad
Beiden wijst dezelfde ster
De route aan
Verander niet in een lampion

De man met de bril en de jas
En imiteer niet de buitenstaanders
In de manier van kleden
Imiteer het Creoolse gevoel
Van degene die een omheining droeg

Laat niemand zich beledigd voelen
Als ik adviseer zoals ik voel
De man is waard van binnen
Wat van buiten is, is geleend
Voor het geld dat hij heeft verzameld

Voel je niet verheven
Want in het leven op de weg
Diegene die zich te groot voelt
Plaats zich naast de Andes
En is een dwerg in feite

Ook al leef je tussen het lawaai
Van motoren en tandwielen
Bega de schande niet
Om te schreeuwen
Gebruik al je zintuigen
In wat je aan het bespreken bent

En als iets je blij maakt
Lach, want lachen is leven
Maar er zijn lachen die lijken
Op paarden die hinniken

Als je het graag verzorgt
En de vrachtwagen smeert
Denk eraan dat je ook
Je hart moet oliën
Behandel het met zorg

En vul het met schoonheid
Als er wat verdriet is
Dat je overwint of je bang maakt
Verlicht het zodat het kan zingen
En je zult je hoofd oprichten

Het zingen is als een knop
Kind van de lange weg
Als jouw zang Argentijns is
Voel je je meer Creools

De couplet heeft duizend rollen
Die soms de winden doorkruisen
En soms als pogingen
Zonder zelfs maar te zingen
Moet het binnenin je zijn
En je moment zoet maken

Ik adviseer in deze gelegenheid
De broeder vrachtwagenchauffeur
Zoals de arbeiders van vroeger
Met een andere instelling
Ik keer terug naar mijn hoek

Waar de tijd me duwde
Ik ben een wagen die de weg
Trok tussen de distels
Naar alle sterren
Als ik ze zing

Gezegend zijn de erfgenamen
Van die Argentijnse boer
Die onderweg was
En zich carrero noemde
In jouw vrachtwagenreis

Mijn mooie schaduw volgt je
Er zal geen ster ontbreken
Die je gelukkig vergezelt
Zoals ik niet alleen was
Toen ik over het pad ging

Niets in de wereld is eeuwig
Maar hoewel mijn einde komt
Verleng ik me in de drukte
Van de moderne vrachtwagenchauffeur
De winter is minder hard
Voor degene die een cabine heeft

En de wegreiziger die loopt
Vrolijk in zijn beroep
Verdient de zegen
Van de Argentijnse wagen