Tú Que Puedes, Vuélvete

Ik droomde dat de rivier tegen me sprak
Met een stem van sneeuw uit de bergen
En zoet, herinnerde het me
Aan de dingen van mijn verlangen.

Jij die kunt, keer terug
Zei de rivier huilend
De heuvels die je zo liefhebt
- zei het -
Daar wachten ze op je.

Het is treurig om een rivier te zijn
Wie zou er maar een meer willen zijn
De fluit van het riet horen
Wanneer de maan het kust.

Wat een gelijkenissen
Zijn jouw lot en het mijne
Leven zingend en lijdend
Over die lange wegen.