Milonga Del Peón de Campo

Ik heb nooit een kudde gehad
Altijd zat ik op andermans paard
Had een steiger, die, als het kan
Nooit de grassprieten raakte
Leef een eenvoudig leven

Zoals dat van de arme knecht
Ochtend na ochtend
Met regen, vorst of zuidenwind
Soms doet het me echt zeer

Mijn lever en mijn nier
Ik ben knecht van La Estancia Vieja
In het gebied Magdalena
En hoewel het niks waard is

Schrijf op, het zijn geen klachten
Een poort vol met hekken
En daar, op de achtergrond, een chalet
Een valet zal je ontvangen

Die altijd verkleed is
Maar schrik niet, zwager
En vraag het gerust aan me
Zeg alsjeblieft niet

Dat hij komt om me te bezoeken
Zeg dat hij komt om te incasseren
En ze zullen hem binnenlaten
Daar zullen ze hem wijzen

Dat hij de ucalitos moet volgen
Achteraan staat een hut
Die deze handen hebben opgetrokken
Dat is zijn huis, makker

Daar kan hij zijn kreet leggen
Daar zal ik hem laten zien
Mijn paard, mijn twee honden
Wat sporen van ijzer

En nog een hoop meer
Als hij verstand heeft, zal hij zien
Een poncho van fijne stof
En het portret van mijn moeder

Die is waar ik overbid denkend
Terwijl ik het versier
Met bloemetjes van retama
Wat kan een knecht je aanbieden

Behalve zijn armoede?
Soms komt de droefheid binnen
En soms ook de opstand
In meer dan één geval

Zou ik een patrijs willen worden
Om gelukkig te zijn
In een ver gebied
Maar eerlijk gezegd, makker
Hou ik van de lucht hier.