Vamos, Nina

Vergeet je schaamte, Nina, niet,
wat voor schaamte zou die klootzak
van de kroeg begrijpen
die je schopte en je spuugde?
Aai de luizen van de hond
die je hebt, en zeg hem
dat je tussen de rommel
een vriend vond om bij te sterven.

Open je ogen wijd,
goed wijd en gooi
in één brute overgave
de eenzaamheid eruit en laten we gaan!
Kijk hoe mooi je bent
met je tederheid in de lucht,
en je bent niet alleen, Nina, niet,
ik ben bij je.

Nina,
verderf niet, bijt in je ogen,
houd mijn handen goed vast,
als de dood komt, laat maar komen:
laat hem betalen, één voor één
voor de gelukkige dagen die hij verschuldigd is.

Mijn Nina,
met duivenhoofden
zullen we rennen tot nooit
voor het graf van de bedelende vogels
die de uitgang vonden
en we zullen uit de ellende komen
springend, transparant,
onsterfelijk, kom op, Nina!

Kom op, Nina!,
laten we rennen, mijn oude, laten we rennen.
Als de wind je in de vodden draait,
als de kou je benen verwondt,
geef niet op, stop niet, keer niet terug,
verwacht niet, kreun niet, ren, ren!

Vergeet je schaamte, Nina, niet,
want niemand weet echt wie hij is.
Kijk, als ik de god ben die
duizend broden van één brood kan maken,
en jij de gek die ooit
haar vodden met alcohol besproeide,
en in brand vloog om niet te zien
hoe de presidenten vertrekken.

Kijk naar me, zus, trillen niet,
wees niet bang om te sterven,
de levenden horen hun doden
en vandaag, eindelijk, zullen ze ons horen.
Kijk hoe mooi je bent
met je waardigheid in de lucht,
en je bent niet alleen, Nina, niet,
ik ben bij je.

Kom op, Nina!, kom op, Nina!,
geef niet op, stop niet, keer niet terug,
verwacht niet, kreun niet, ren, ren!