Inquietação

Wie zich heeft laten verstrikken
En in de afgrond is gevallen
Van een willekeurige liefde
Wie, in de gloed van de passie
Zijn hart heeft gegeven
Aan een vrouw
Kon de wereld niet begrijpen
Of de kunst van het leven
En merkte zelfs niet, heel even, dat
De wereld een droom is, fantasie
Bedrog, vreugde
Lijden, ironie
Op de witte vleugels van illusie
Vlucht onze verbeelding
Door de ruimte, gaat, gaat, gaat
Zonder argwaan
Dat het later valt
Om nooit meer te vliegen