Tu Retrato
Ricardo Arjona
Jouw Portret
Jouw portret blijft hier als of er niets is
Tentoongesteld aan de muur van mijn geheugen
Met het haar van een orkaan dat je sierde
En je mond vol vocht die geschiedenis schrijft
Jouw portret heeft een zon die niet verschijnt
En een schaduw die je van links aanvalt
En die glans in je pupillen is welkom
Jouw portret is alleen voor degene die zich herinnert
En in de olie van mijn hemel in de vroege ochtend
Schilder ik sterren met het licht van jouw herinnering
En de slapeloosheid van deze verliefde maan
En deze zon die dronken is van het wachten op jou
Jouw portret is het canvas van een zucht
Met de omlijsting van jouw geur overal
Jouw portret is de wake van een lach
De karmijnrode kleur van fuchsia als een wond
Jouw portret is een Van Gogh gemaakt in haast
En een lijn van Miró die verloren is
Jouw portret is geen schilderij dat zich ophangt
Geen treurige dwaasheid om jou te hebben
Het is het weinige dat me rest en me aanspoort
Om deze pupillen niet te gebruiken om je te zien
En in de olie van mijn hemel in de vroege ochtend
Schilder ik sterren met het licht van jouw herinnering
En de slapeloosheid van deze verliefde maan
En deze zon die dronken is van het wachten op jou
Jouw portret
Jouw portret
Jouw portret is mijn portret in stukken
Omdat ik nooit dezelfde ben geweest zonder jou
Het is een kruiswoordpuzzel maken met stukjes
Ook al verliest de nostalgie haar geduld
En in de olie van mijn hemel in de vroege ochtend
Schilder ik sterren met het licht van jouw herinnering
En de slapeloosheid van deze verliefde maan
En deze zon die dronken is van het wachten op jou
Ik weet niet wanneer het eindigde
Of is het mijn tol aan de nostalgie
Jouw portret
