Poquita Fe

Ik heb zeven levens en heb er zes verloren
En dit laatste dat ik heb, geef ik alleen uit
Ik zal kussen wie ik wil, zonder mijn hart
En als ze verliefd worden, kan het me niets schelen
Ik zeg het tegen jou, die me goed is gevallen
Deze hier, die duurt maar één nacht

En het klopte op de deur van mijn eenzaamheid
En de man die het verborgen hield, deed naakt open
Ik gaf de sleutels van mijn vrijheid
En wat schuld was, werd ons een genade
Mijn zwakte was zo zeker
Dat ik na een kus, het nooit vergat

Zoals spiegels die elkaar imiteren
Zoals soldaten die zich verdedigen
Gebroken harten met weinig geloof
Parallelle levens die elkaar afwijzen
Angst voor de toekomst die zich beschermt
En hoewel de eerste kus onze dorst stilde
Zal mijn beetje geloof in jouw handen blijven

Ik heb zoveel zin om hier te blijven
Met deze façade van een soevereine man
Ze trok haar jurk uit en ik besloot
Dit Freudiaanse liefdescomplex te dragen
Verwacht geen rust na de storm
Als je het vuur aansteekt, blus het dan nooit

Zoals spiegels die elkaar imiteren
Zoals soldaten die zich verdedigen
Gebroken harten met weinig geloof
Parallelle levens die elkaar afwijzen
Angst voor de toekomst die zich beschermt
En hoewel de eerste kus onze dorst stilde
Zal mijn beetje geloof in jouw handen blijven

Ik zal je rug kussen met mijn eenzaamheid
Ik zal mijn torso onderdompelen in zijn vrijheid
Ik zal je lichaam doorzoeken met mijn duisternis
En laat God beslissen wat er zal gebeuren

Zoals spiegels die elkaar imiteren
Zoals soldaten die zich verdedigen
Gebroken harten met weinig geloof
Parallelle levens die elkaar afwijzen
Angst voor de toekomst die zich beschermt
En hoewel de eerste kus onze dorst stilde

Zoals spiegels die elkaar imiteren
Zoals soldaten die zich verdedigen
Gebroken harten met weinig geloof (met weinig geloof)
Parallelle levens die elkaar afwijzen
Angst voor de toekomst die zich beschermt
En hoewel de eerste kus onze dorst stilde (uh)
Zal mijn beetje geloof in jouw handen blijven

(Uoh-uoh, oh, oh)

Parallelle levens die elkaar afwijzen
Angst voor de toekomst die zich beschermt
En hoewel de eerste kus onze dorst stilde