Mentira

Er is een dosis van een idioot
Die het onmogelijke mogelijk maakt
En je wilt niet stoppen, ook al weet je dat liefhebben
Net zo is als een lijn in de wind tekenen

Er is een dosis van een dromer
Die het absurde mogelijk maakt
En de liefde liegt weer en het doet pijn om te zeggen
Dat opnieuw vallen de beker niet laat overlopen

Tussen poëzie en gezegden
Eindigt het altijd in: Het spijt me
De liefde heeft zijn plannen
Maar heeft geen argumenten

Leugen, leugen
Elk woord in zijn mond, elke zaak die hij aanraakt wordt een
Leugen, leugen
En je zou willen ontsnappen, maar je blijft weer hangen, omdat de liefde zich vergist

Er is een plek in de ziel
Die de leugen waar maakt
En het sterfelijke wordt eeuwig en verbergt de hel
Met zoete liedjes en bubbels van rust

Tussen zweet en slapeloosheid
Brengt de seks de betovering
Een aanraking is de hemel
Maar het is slechts een tekening

Leugen, leugen
Elk woord in zijn mond, elke zaak die hij aanraakt wordt een
Leugen, leugen
En je zou willen ontsnappen, maar je blijft weer hangen, omdat de liefde zich vergist

Leugen, leugen
Elk woord in zijn mond, elke zaak die hij aanraakt wordt een
Leugen, leugen
En je zou willen ontsnappen, maar je blijft weer hangen, omdat de liefde zich vergist