Alta Marea

Verlaten snelweg, aan de rand van de zee,
voel het hart sterker dan deze motor,
nooit opgebrande sigaretten, de radio die praat
en ik rijd verder, de lichten van de dageraad volgend.
Ik weet het, jij weet het, de geest vliegt,
buiten de tijd en vindt zichzelf alleen,
zonder lichaam meer of gevangen,
de dageraad wordt geboren.
Jij bent in mij zoals de hoge getijden,
verdwijnt en verschijnt, neemt me mee,
jij bent het diepe mysterie, de passie, het idee,
jij bent de immense angst dat je niet van mij bent.
Ik weet het, jij weet het, de tijd vliegt,
maar hoeveel weg nog om je weer te zien,
voor een blik, voor mijn trots,
hoeveel ik van je hou.
Jij bent in mij zoals de hoge getijden,
verschijnt en verdwijnt, neemt me mee,
jij bent het diepe mysterie, de passie, het idee,
jij bent de immense angst dat je niet van mij bent.
Ik weet het, jij weet het, de tijd vliegt,
maar hoeveel weg nog om je weer te zien,
voor een blik, voor mijn trots,
hoeveel ik van je hou.
Om je te vertellen hoeveel ik van je hou.
Om je te vertellen hoeveel ik van je hou.
Om je te vertellen hoeveel ik van je hou.