Nocturno a Mi Barrio

Mijn buurt was zo, zo, zo.
Ik weet niet of het echt zo was?
Maar zo herinner ik het me!,
Met Giacumin, de carbuña op de hoek,
Die altijd vol roet zat,
En die altijd als linksback naast me speelde,
Altijd, altijd,
Misschien om dichter bij mijn hart te zijn!

Iemand zei ooit
Dat ik mijn buurt verliet,
Wanneer? …maar wanneer?
Als ik altijd aan het aankomen ben!
En als ik het ooit vergat,
De sterren op de hoek van het huis van mijn moeder
Twinkelend alsof het vriendelijken handen waren,
Ze zeiden: Dikke, dikke, blijf hier,
Blijf hier.