Insomnies

Ik heb de nacht niet zien komen, noch de schaduwen die voorbijgaan
Men zei me dat deze raad geeft
Als ik maar sliep
4 uur 's ochtends, deze muziek zegt me niets
En ik sluit mijn ogen, het is al morgen
Ik heb tevergeefs geprobeerd

Door te lang op de slaap te wachten, raak ik moe
De slapeloze nacht biedt me zijn zwarte gedachten en de leegte
Verborgen overdag, verlicht midden in de nacht
Insomnia (insomnia), insomnia

Insomnia, de stad slaapt
Ik zie de schaduwen als lichamen
Insomnia, als decor
En van hieruit lijkt alles dood

Vanavond ben ik er niet
Ik ben weg, ik wandel rond
En ik heb het koud in Parijs
Zijn magie, zijn angsten
Op een paar tranen van jou
Zeg ik tegen mezelf dat het niet hij was, dat het niet ik was
De grijze lucht, de stormen
Enkele klauwen overleven ons op jouw rug
Het was de laatste keer

Door te lang op de slaap te wachten, raak ik moe
De slapeloze nacht biedt me zijn zwarte gedachten en de leegte
Verborgen overdag, verlicht midden in de nacht
Insomnia (insomnia), insomnia

Insomnia, de stad slaapt
Ik zie de schaduwen als lichamen
Insomnia, als decor
En van hieruit lijkt alles dood
Insomnia, de stad slaapt
Ik voel me alleen, alles lijkt dood
Insomnia, tot de dageraad
Zelfs een nachtmerrie zou goud waard zijn

Dus ik denk, maar waar denk ik aan?
Ik denk dat ik het niet aan kan
Ik denk te veel in zulke gevallen
En ik denk verkeerd
Ik denk, maar waar denk ik aan?
Ik denk dat ik het niet aan kan
Ik denk te veel in zulke gevallen
En ik denk verkeerd, zo verkeerd, zo verkeerd

Insomnia, de stad slaapt
Ik zie de schaduwen als lichamen
Insomnia, als decor
En van hieruit lijkt alles dood