Las Rimas

We gebruiken achternamen in deze chaos
En eren de herinnering van onze vader
Want de foto heeft een nieuw kader nodig
Want ik heb geen hond die me blaft

Op de kaart van de verloren wegen
Heb ik mijn handen en voeten verdoofd
Als ik geen smaak heb, heb ik geen vijanden
Weinig haar voor te veel navel

Respect voor die aan de overkant
En ik buig lepels met mijn geest
Ik leef rustig zoals in het Midden-Oosten
Het goede van alleen zijn is dat de eenzaamheid niet liegt

Het is geen Chinees verhaal, het kan me niet schelen
Ik koester geen wrok, maar ik lieg nooit
Ik heb vijf jaar binnen gezeten zonder mijn appartement te verlaten
Weinig slaap, maar zonder spijt

Wij zijn de woede, wij zijn het volk
Eerst was je mond met schoonmaakmiddel
We respecteren wie respect weet te geven
En tolereren wie anders denkt

Ik ga niet naar buiten, maar ik ben goed
Ik kan rijmen met suiker, ik kan rijmen met gif
De liefde in tijden van ibuprofen
Heeft dekking maar geen vulling

(De rijmen, de rijmen)

Heeft dekking, maar geen vulling
Pimentagas in de trap van het congres
Ze vroegen om kaas en braken een bot
Er is geen pad dat niet begint met een kus
Maar je gaat je uiteindelijk gevangen voelen

Gevangen door de knuffels en de verjaardagen
Denken wie de schade gaat betalen
En de onzin weegt niet, de jaren wegen
En de reflecties in de spiegel zijn vreemd

Het leek alsof ik ze goed gebruikte
Maar ik wil mijn Romeinse lans aan mijn zij
Ik ben niet de Nazarener aan het kruis
Het Prado-museum is allemaal vervalst

Dit is geen concentratiekamp
Ik herinner me de tekst van geen van mijn nummers
Ik heb geen tijd meer voor emoties
Mijn vrienden zijn vrachtwagenrovers

Waar wil ik met dit alles naartoe, vrienden
Te veel haar voor te weinig navel
Als ik kan, wek ik de slapende hersenen
Laat de verloren kinderen en kleinkinderen terugkomen