Por no olvidar

Van een verloren tijd, tot nu toe is deze nacht gekomen
Een gevonden herinnering om bij me te blijven.
Van een verre tijd, tot nu toe is deze nacht gekomen
Een andere verboden herinnering, vergeten in de vergetelheid.

Sentimenteel om het te verhelpen,
Ga ik voor altijd bij je blijven.
Maar misschien kom ik je de laatste tijd tegen,
Tussen de mensen raak ik in de war.
Sentimenteel van ons voor nu
Is het nest dat de vergetelheid heeft verwoest;
En als de wind me terugbrengt naar jouw oevers,
Zal het sereen zijn, zal het in slaap zijn...
Sereen, zal het in slaap zijn.

Van een verre tijd is het verloren gekomen,
Zonder aan te kloppen, een indringende herinnering.
Van een vergeten tijd is er een natte herinnering gekomen
Van een regenachtige middag, van jouw verwarde haar.

Zoals altijd als de rollen omgedraaid worden
Ga ik in jouw taille in slaap vallen.
En als de dag me wakker maakt, zo vol van zichzelf,
Laat me dan nog even in de hoogte blijven.
Waarom de tijd tellen die we nog hebben,
Waarom de tijd tellen die voorbij is,
Als leven een cadeau en een present is
Half wakker, half in slaap,
Half open, half in slaap.

Ik weet alleen dat ik niets weet van jouw leven,
Ik heb me maar één keer in het verleden opgehangen.
Ik heb mijn referenties aan jouw lach gepresenteerd,
En je stak me een lans in de zij.
Ik denk dat ik je niet heb laten spelen met vuur,
We hebben alleen dingen in elkaars oor gezegd.
En als ik je op een ochtend tegenkom,
Zal het mogelijk zijn, zal het in slaap zijn
Zal het mogelijk zijn, zal het in slaap zijn.

En als ik je op een ochtend tegenkom,
Zal het mogelijk zijn, zal het in slaap zijn
Zal het mogelijk zijn, zal het in slaap zijn.