Tremo E T' Amo

Ik hou van je en ik tril
Zei de vrouw
Tegen haar soldaat
Die niet terugkwam
Haar stem
Rende door de wind
Boven de sneeuw
Waar hij vocht

Ik tril en ik hou van je
Zei ze en huilde
In de duisternis van de zaal
Iemand lachte
Om de angst te tarten
Om deze liefde die al eindigde

De herinnering verraadt de geest
De soldaat voelt niets meer

Plotseling
Werd hij van achteren aangevallen
Door zijn vijand
Die vreemd sprak
Over rozen, wijn en dingen

Die een ander leven beloofde
Maar hoeveel bruiden
De oorlog wegnam
Uit de armen van de eerste avond

Ik tril en ik heb het koud
Zei de soldaat
Tegen zijn vijand die hem aanstaarde
Zijn stem bleef in de wind hangen
Op de zaal die stil luisterde