Lunge da Lei… De' Miei Bollenti Spiriti

Ver van haar is er voor mij geen vreugde!
Drie manen zijn al voorbij
Sinds mijn viooltje
Voor mij alles achterliet, rijkdom, liefdes
En de pompeuze feesten,
Waar ze gewend was aan de eerbetonen,
Zag iedereen als slaaf van haar schoonheid.
En nu, tevreden in deze mooie plekken,
Vergeet ze alles voor mij.
Hier bij haar voel ik me herboren,
En door de adem van de liefde vernieuwd
Vergeet ik in haar vreugde alles van het verleden.

Van mijn brandende geesten
Temde ze de jeugdige vurigheid
Met de kalme glimlach
Van de liefde, van de liefde!
Sinds de dag dat ze zei:
Ik wil leven, ik wil trouw aan jou zijn,
Vergeten van het universum
Leef ik, ik leef bijna,
Ik leef bijna in de hemel.

Sinds de dag dat ze zei:
Ik wil leven, ik wil trouw aan jou zijn,
Ah ja… van het universum vergeten
Leef ik, ik leef bijna,
Ik leef bijna in de hemel.
Ik leef in de hemel.
Van het universum vergeten.
Ik leef bijna in de hemel.
Ah ja, ik leef bijna in de hemel.
Ik leef bijna in de hemel.