El Misterio Del Amor
Andrea Bocelli
Het Mysterie Van de Liefde
Ik die 's nachts zing,
Bij het geruis van de zeeën,
Ik die de maan vraag
Om het mysterie uit te leggen
Van een liefdesverhaal.
En ik voel je sterker als de avond valt, ik voel dat je woorden
Als vluchtige vlammen
In mijn ziel ontbranden.
En dat in mijn leven een muziek klinkt, een nieuw poëzie,
Van de herinnering aan jou.
Ontzagwekkende oceaan van vrijheid,
Feestdagen die ik niet zal vergeten,
Wat een koude winter als je op een dag
Mijn leven verlaat.
Liefde, verlangens, melancholie.
Zoveel mysteries, zoveel vreugde.
Gevangene van de tijd,
Binnen de herinnering,
Nooit had ik de eindeloze geur van een roos in de dauw gevoeld.
Deze stem van binnen,
Spreekt over jou en mij,
Als een zoete kwelling laat deze verre droom me niet in slaap vallen.
Als het water van een rivier.
Een zoete muziek,
Met het orkest, mijn liefde,
Zal ik voor jou zingen.
Ontzagwekkende oceaan zal ik vinden,
Hemelse lichamen, landen van Afrika,
Een eeuwige zon die zal verwarmen
Voor altijd.
Een open vlucht door de stad,
Aan de horizon alleen jij en ik,
Een nieuwe wereld die we samen zoeken,
Dit is het mysterie van de liefde,
Een nieuwe wereld die we samen zoeken,
Dit is het mysterie.