Cuando Suba La Marea

We zouden altijd samen zijn
Tot we zonder adem komen te zitten
En de wereld opeten, wat een illusie
En weer naar huis gaan met nieuwjaar

Maar alles is voorbij en het minste
Is een manier te vinden om het te begrijpen
Ik dacht altijd dat het leven een spel was
En de pure waarheid is dat ik dat nog steeds geloof

En nu weet ik dat ik nooit jouw prinses ben geweest
Dat het bloed in mijn aderen niet blauw is
En nu weet ik dat de dag dat ik sterf
Ik me op het zand zal leggen
En dat ik ver weg zal worden gebracht als de getijden stijgen

Boven de zee van verlangens
Zijn de herinneringen vandaag gekomen om me te zoeken
Van de wilde dagen, alles op het spel
De toekomst in de palm van onze handen

En nu weet ik dat ik nooit jouw prinses ben geweest
Dat het bloed in mijn aderen niet blauw is
En nu weet ik dat de dag dat ik sterf
Ik me op het zand zal leggen
En dat ik ver weg zal worden gebracht als de getijden stijgen

En nu weet ik dat de dag dat ik sterf
Ik me op het zand zal leggen
En dat ik ver weg zal worden gebracht als het stijgt
En dat ik ver weg zal worden gebracht als de getijden stijgen