Naufrágio

Ik zette mijn Droom op het schip
En het schip op de Zee
Daarna opende ik de Zee met mijn handen (met mijn handen)
Zodat mijn droom kon vergaan

Mijn handen zijn nog steeds nat
Van het blauw, (van het blauw) van de open golven
En de kleur die van mijn vingers druipt
Kleurt het verlaten zand

De wind komt van ver weg
De nacht buigt van de kou
Onder water sterft langzaam
Mijn droom (sterft langzaam) binnen het schip

Ik zal huilen, zo veel als nodig is
Om te zorgen (om te zorgen) dat de zee stijgt
En mijn schip naar de bodem gaat
En mijn droom verdwijnt