Barco Negro
Amália Rodrigues
Zwarte Boot
In de ochtend, wat een angst, dat je me lelijk vond!
Ik werd wakker, trillend, liggend op het zand
Maar snel zeiden jouw ogen dat het niet zo was
En de zon drong door in mijn hart
Maar snel zeiden jouw ogen dat het niet zo was
En de zon drong door in mijn hart
Ik zag later, op een rots, een kruis
En jouw zwarte boot danste in het licht
Ik zag je arm zwaaien, tussen de al losgelaten zeilen
De oude vrouwen van het strand zeggen, dat je niet terugkomt
Ze zijn gek! Ze zijn gek!
Ik weet, mijn liefde
Dat je zelfs niet bent vertrokken
Want alles om me heen
Zegt dat je altijd bij me bent
Ik weet, mijn liefde
Dat je zelfs niet bent vertrokken
Want alles om me heen
Zegt dat je altijd bij me bent
In de wind die zand op de ramen blaast
In het water dat zingt, in het doffe vuur
In de warmte van het bed, op de lege banken
In mijn borst, ben je altijd bij me
In de warmte van het bed, op de lege banken
In mijn borst, ben je altijd bij me
Ik weet, mijn liefde
Dat je zelfs niet bent vertrokken
Want alles om me heen
Zegt dat je altijd bij me bent
Ik weet, mijn liefde
Dat je zelfs niet bent vertrokken
Want alles om me heen
Zegt dat je altijd bij me bent