Terra de Sonhos

De reiger is nu gevlogen, is weg
Die leek op een zweefvliegtuig
En in een stroompje waste ik mijn voeten
Van de drijvende waterplanten

Toen de diepte van het bos zich kleurde
Toen hoorde je het gezang van de zabelê
En alles heeft te maken met de zonsondergang
Die is wanneer het net wordt uitgespreid op twee boomstammen
En de nacht komt over het Pantanal

Toen de dag zijn lichten doofde
Zei de nacht nu ben ik aan de beurt
En ze kwam helemaal met haar draagstoel
Van nieuwe maan vol liefde

Nacht, zachte nacht van mijn dromen
Nacht, stille moeder van de pererê
Nacht die iedereen heeft omdat je het niet ziet
Dezelfde eindeloze nacht, astrale nacht
Die aan het dageraad is over het Pantanal

Toen de zon scheen, landde er een vlinder op mijn hoed
Slechts één ster bleef aan de hemel
Stralend blauw, een blauw zonder sluier

Dag om alles te hebben of om niets te hebben
Vanaf de vroege ochtend uren om te leven
Dag om te planten, dag om te oogsten
Dezelfde dag als altijd, de oude zon
Die zich verspreidt over het Pantanal