Pero Tú

Wacht even, misschien
Is het feest voorbij en blijven we met z'n tweeën
Wacht even, herinner me
Dat ik de deuren van mijn liefde voor je open

Ik zal niet degene zijn die de zon uitblaast
Die de stap verliest
En op de bloem trapt, herinner je het, je zult het zien
Wanneer ik de sleutels van het geluk vind
Kom op, daag me uit

Herinner me eraan om nee te zeggen
Tegen de kou, tegen de pijn, zeg nee tegen het verdriet
Duw me en dwing me om
Een andere stap te zetten om te lopen

En laat me je gelijk geven
Jouw waarheid verplettert alles, het is een trein
Kom dichterbij, geef me warmte
En een kus die mijn haar in de war maakt
Die mijn haar in de war maakt

Maar jij, maar jij, maar jij, maar jij, maar jij
Zeg me waar je vandaan komt, je bent gek
Ik weet het, maar jouw licht is het grootste
Maar jij, maar jij, maar jij, maar jij, maar jij
Zeg me waar je vandaan komt
Maar het maakt niet uit, schat
Elke dag doet er voor mij niet toe

Kijk, trek je kleren uit, doe de blush op
Ik eet de verdriet en ik ben je de pijn verschuldigd
Weet dat mijn nieuwsgierigheid de
Mooiste uitzichten van jouw vrijheid behoudt

Geef me jouw overtuiging
Je geeft me schatten die ik niet eens ken
Wat een geluk dat we zullen branden
Het leven dat we dromen is beter zonder meer

Eis onze illusie van me
Eis de moed die de intentie heeft
Kijk alleen naar me, zeg niet meer
Want alles is zo normaal, dat het me verveelt

Maar jij, maar jij, maar jij, maar jij, maar jij
Zeg me waar je vandaan komt, je bent gek
Ik weet het, maar jouw licht is het grootste
Maar jij, maar jij, maar jij, maar jij, maar jij
Zeg me waar je vandaan komt
Maar het maakt niet uit, schat
Elke dag doet er voor mij niet toe

Ik moet toegeven dat je moed hebt
Je spettert me vol met lachen en geloof
Kijk, ik zal niet degene zijn die de bloem afsnijdt
De waarheid verrast me elke dag meer
Ik leef weer

Maar jij, maar jij, maar jij, maar jij, maar jij
Zeg me waar je vandaan komt, je bent gek
Ik weet het, maar jouw licht is het grootste
Maar jij, maar jij, maar jij, maar jij, maar jij
Zeg me waar je vandaan komt
Maar het maakt niet uit, schat
Elke dag doet er voor mij niet toe

Trek je kleren uit, doe de blush op, zoals het verdriet en ik ben je de pijn verschuldigd.