Siempre Es de Noche

Vertel me hoe de zon ondergaat
Terwijl je praat, denk ik na
Wat ben je mooi, wat een geluk om te zijn
De helft van het verhaal van een zonsondergang
Die ik zie terwijl ik naar je luister
Want mijn ogen zijn jouw stem

Kom dichterbij, en als we huid op huid zijn
Zullen mijn handen je tekenen
Je geur vertelt me je leeftijd
Bij jou, verbonden, zonder te weten waarom
Zeker zal het zichtbaar zijn voor me
De glans van een illusie
Want, naast jou, kan ik vergeten

Dat, voor mij, altijd het nacht is
Maar deze nacht is als een zonsondergang
Als je me laat kijken naar het leven
Jouw ogen moeten stralen
En de maan die het wegneemt
In mijn eeuwige duisternis
De lucht heeft een naam, jouw naam
Wat zou ik niet geven om je te aanschouwen
Ook al was het maar een enkel moment

Het is koud, het is laat en je moet terug
Er is iemand die op je wacht, dat weet ik zeker
Weer is de tijd ons ontglipt
Zal je terugkomen? Zeg me of je morgen terugkomt
Zoals je elke avond hebt gedaan
Om me te vertellen hoe de dag sterft

En ze ging weg, ze verwijderde zich van hem
Maar zoals in brieven, twee punten, postscriptum
Ik was het vergeten, ik heb me niet voorgesteld
Ik was gewoon toevallig getuige
Totdat hij me plots vroeg
Ze was mooi, nietwaar?
Meer dan de maan, zei ik
En hij glimlachte

Nooit meer zullen er verwijten zijn
Voor het proberen om de dageraad te bereiken
Ze zal niet meer verloren gaan in de nacht
Want haar ziel straalt vandaag sterker
Dan een miljoen zonnen
Maar in haar eeuwige duisternis
Soms hoor je haar roepen
Wat zou ik niet geven om je te aanschouwen
Ook al was het maar een enkel moment

Voor het proberen om de dageraad te bereiken
Zal ze niet meer verloren gaan in de nacht
Want haar ziel straalt vandaag sterker
Dan een miljoen zonnen
Maar in haar eeuwige duisternis
Soms hoor je haar roepen
Wat zou ik niet geven om je te aanschouwen
Ook al was het maar een enkel moment

Wat zou ik niet geven om je te aanschouwen
Ook al was het maar een enkel moment