Vivir Viviendo

Als de wereld niet klopt, denk ik soms,
het is beter om rustig te leven,
en de zenuwen van een rijdende trein zijn onrustig.
Ik neem een pauze, ik stop met denken
en vorm elk moment van mijn leven,
zonder haast voor de toekomst.
Ik kan doofstomme trommelvliezen laten knallen
en als het me niet interesseert, doe ik alsof ik niks hoor.
Want ik hou niet van de toekomst,
leven terwijl je leeft en verder niets,
zonder je af te vragen wat er komt,
een nieuw vers in eenzaamheid.
Een nieuw vers in eenzaamheid,
een nieuw vers en verder niets.
Want ik hou niet van de toekomst,
en als ze me dwingen
ik begrijp niets van kantoortijden,
want ik hou niet van de toekomst.