Mi Árbol y Yo
Alberto Cortez
Mijn Boom en Ik
Mijn moeder en ik hebben hem geplant
Aan de rand van de tuin
Waar het huis eindigt
Het was mijn vader die hem bracht
Ik was vijf jaar oud
En hij had net een tak
Toen de lente kwam
Hebben we de grond goed bemest
En hebben we hem van water voorzien
Met stukjes hout
Hebben we een hek gemaakt
Zodat hij niet beschadigd raakte
Mijn boom groeide, mijn kindertijd ging voorbij
Vandaag zit ik onder zijn schaduw die zo groot is geworden
We hebben herinneringen, mijn boom en ik
Met de jaren die verstreken
En mijn lange broeken
Kwam de adolescentie
Het was in de schaduw van mijn boom
Een dutje in de zomer
Waar ik mijn onschuld verloor
Toen was het tijd voor studie
Met vaak terugkomen
Maar met volle bewustzijn
Kwam er een lange reis aan
Een enkel ticket
En zo kwam de afwezigheid naar me toe
Mijn boom groeide, mijn kindertijd ging voorbij
Vandaag zit ik onder zijn schaduw die zo groot is geworden
We hebben herinneringen, mijn boom en ik
Er zijn veel jaren verstreken
En eindelijk ben ik teruggekomen
Naar mijn geliefde thuis
En aan de rand van de tuin
Daar stond hij op me te wachten
Zoals je op een vriend wacht
Hij leek naar me te glimlachen
Alsof hij wilde zeggen
Kijk, ik zit vol met nesten
Die boom die we plantten
Meer dan twintig jaar geleden
Toen ik nog maar een kind was
Degene die groeide en de tijd verstreek
De helft van mijn leven is met hem gebleven
Vandaag zit ik onder zijn schaduw, die zo groot is geworden
We hebben herinneringen, mijn boom en ik