MILABO
Zutomayo
MILABO
boog
ik zing niet om te zingen, maar ik heb geen zin
het is niet dat ik er niet over nadenk
altijd maar denken aan afscheid nemen in het leven
maar ik ben actief blij
als ik je zie, is het vast niet genoeg
ik leer de woorden tot het einde van ons gesprek
ik kijk je aan
met die lange ogen die me raken, maar
ik ben moe van het voorbereiden om te ontsnappen
hoe vaak ik je ook aanraak
het is meestal maar een beetje slim
ik word overrompeld door de echte gevoelens
ken me niet, schreeuw niet naar me
ken me niet, schreeuw niet naar me
ken me niet, schreeuw niet naar me
haat me niet
ik wieg meer in mijn gebaren, zo erg dat ik het niet kan bedwingen
zonder ritme is het gesprek niet eens lekker
ik ben bang voor de spiegelbol, als ik hem vastpak
ik kan nog steeds verlegen dansen
ik wil echt niet terug, maar
zeg het niet, ik kan er niet aan wennen
ik verander, dus ik wil meer
hé, ik wil dat je het ziet
wat je denkt of zo
het is niet dat het gênant is om het te zeggen
het is een gelukkige eeuwigheid
ik wil het je vertellen, dus laat me dat gewoon doen
ik word weer snel emotioneel
als ik een lied voor deze wereld zou kunnen schrijven
ik wil dat je omkijkt naar het laatste lied~
met iemand's wimpers en een vermoeide blik
de nacht is lang, maar het voelt zo wanhopig
ik wieg meer in mijn gebaren, zo erg dat ik het niet kan bedwingen
zonder ritme is het gesprek niet eens lekker
ik ben bang voor de spiegelbol, als ik hem vastpak
hé, ik wil dat je het ziet
ken me niet, schreeuw niet naar me
ken me niet, schreeuw niet naar me
ken me niet, schreeuw niet naar me
haat me niet
ik wieg meer in mijn gebaren, zo erg dat ik het niet kan bedwingen
zonder ritme is het gesprek niet eens lekker
ik ben bang voor de spiegelbol, als ik hem vastpak
ik kan nog steeds verlegen dansen
ik wil echt niet terug, maar
zeg het niet, ik kan er niet aan wennen
ik verander, dus ik wil meer
hé, ik wil dat je het ziet