Hileta Kantu Nafarra (part. Maixux Zugarramurdi)

Je haatte de de dodenliederen
En nu schrijf ik er één voor jou
Zoals in het Noorden
Midden in het dorp
Wil ik je rechtop zetten, een klein grafsteen

Je bent nu hier
In het lied van Oskorri
Als de zeeblauw in de lucht zakt
In de ogen van je moeder
Op het moment dat je zei dat je voor altijd was gedoofd
En wat moet ik nu zeggen

Wat moet ik zeggen tegen degene die me leerde van de noordenwind
Hoe moet ik het zeggen tegen degene die deze strenge winter verwarmde

Vaarwel
Ik had veel te zeggen
Veel om jou te geven

Vaarwel
De dood komt uit de schuilplaats
Vroeger dan nodig is

Een zwaluw heeft zich weer op ons raam genesteld
En ik heb je in mijn armen

Net als de heldere wateren
Op dat moment van middernacht
Heb je plotseling rust genomen

Wat moet ik zeggen tegen de metgezel die de harmonie van mijn liederen was
Hoe moet ik het zeggen tegen degene die me in de taal van de stilte begreep

Vaarwel
Ik had veel te zeggen
Veel om jou te geven

Vaarwel
De dood komt uit de schuilplaats
Vroeger dan nodig is

En verder dan de Cantabrische Zee
Als er iets zou zijn
Zullen we elkaar weer omarmen
Wanneer de dood ons weer samenbrengt

Vaarwel
De dood komt uit de schuilplaats