Почему

Ik heb je begraven – laat in de nacht bij de rivier
De maan huilde en lachte, gek van verdriet
Ik legde je in de grond, nam afscheid met een lange blik
Ik plukte voor je lijsterbessen, en ging gehoorzaam naast je liggen
Slapen

's Ochtends kwamen de meeuwen, aten al je wimpers op
Ik gooide stenen naar ze, – afschuwelijke vogels
Schreeuw niet, ik smeek je! Van jullie geschreeuw – benauwd!
Ik ruk mijn hart uit, – ik heb het al niet meer nodig