À Perte de Rue
Zaz
Aan het Einde van de Straat
Ik loop heen en weer en tel keer op keer mijn zakken
Elke stap die me verder wegbrengt, brengt me dichterbij
De straten die we afbreken, de mensen die we tegenkomen, nemen ons mee
Ik spring vooruit en houd me vast
Volg de laan langs het plein van een station
Dan op andere straten die uitkomen op een boulevard
Het is een kortere weg, ik loop naast het trottoir
Afspraak gemaakt, nergens te vinden
Ik ga recht vooruit, recht voor me uit
Waarheen, dat weet ik niet
Volg de beweging, voortdurend
Verdwijnen de voorbijgangers
Aan het einde van de straat, geef ik me over
Als de nacht valt en iedereen slaapt
Aan het onbekende, als het middernacht slaat
Ben ik niemand meer
Aan het einde van de straat, draai ik rond
Het geluid van mijn stappen die weerklinken
Verdwijnt zonder doel als het middernacht slaat
Ben ik niemand meer
De ijzeren gordijnen van de gesloten winkels
Bij de neonlichten verlicht een verre logo dat hangt
Op de lantaarns is een beetje licht verdwenen
Het universum van een stad blootgelegd
De eerste voorbijgangers, de eerste croissants worden klaargemaakt
De dag in het wit staat klaar om zijn pak weer aan te trekken
Een paar bewoners, een paar vogels, kwart over vijf
De eerste metro die vertrekt
Ik ga recht vooruit, recht voor me uit
Waarheen, dat weet ik niet
Volg de beweging, voortdurend
Verdwijnen de voorbijgangers
Aan het einde van de straat, geef ik me over
Als de nacht valt en iedereen slaapt
Aan het onbekende, als het middernacht slaat
Ben ik niemand meer
Aan het einde van de straat, draai ik rond
Het geluid van mijn stappen die weerklinken
Aan het onbekende, als het middernacht slaat
Ben ik niemand meer
Aan het einde van de straat geef ik me over
Als de nacht valt en iedereen slaapt
Aan het onbekende als het middernacht slaat
Ben ik niemand meer
