El Ultimo Peaje
Zambayonny
De Laatste Tol
Einde van de reis
Wat heb ik betaald bij de laatste tol?
Misschien de perfecties van je make-up
De kilometerstand is vastgelegd
Maar wat een grap
Recht voorbij je rondingen rijden
Ga maar weten of het jouw schuld was of de mijne
De vragen zijn voorbij
Wat een klote dood
Ik, zonder te weten wat je verkocht, was jouw klant
Ik kwam afgeleid aan toen ik je recht in de ogen keek
En er was geen brug
Ik vlieg al weg door de voorruit
Je wacht op me met je glimlach
Zoete Mona Lisa met wit kant
Liefdes van de snelweg die ontsnappen uit de auto’s
Ik beweeg niets meer met de stuurbeweging
Zoek je vlakke blik in de schemering
De domme radio bleef aan
In het kromme ijzer van mijn leven
Wat een mooie borsten
Zullen mijn laatste herinnering aan de aarde zijn
Zo voorzichtig met het zout in de recepten
Vaarwel aan de hypotheek
Wat een kleurenpracht
Ze stoppen om de auto’s en bussen te bekijken
Ze zullen morgen zeggen dat ik in slaap ben gevallen
Het geheim gaat met mij mee
Kijk die mensen
Noteren om op mijn kenteken te wedden
Ik geef je de tip, 94 is het ongeluk
Regel je tanden maar
Ik vlieg al weg door de voorruit
Je wacht op me met je glimlach
Zoete Mona Lisa met wit kant
Liefdes van de snelweg die ontsnappen uit de auto’s
Ik beweeg niets meer met de stuurbeweging
Zoek je vlakke blik in de schemering
De domme radio bleef aan
In het kromme ijzer van mijn leven
Vaarwel mijn lief
We hebben nooit de lingerie kunnen uitproberen
Die je me toonde op de gigantische foto
En die je zo goed droeg
Wat jammer
Dat we elkaar op deze manier hebben leren kennen
Kijk hoe laat de sirenes aankomen
Bij onze rookwolk
Ik laat het stuur los
Het is een hel, het paradijs Eva zonder Dante
Je blijft glimlachen op het bord zonder het te beseffen
Van deze hele puinhoop
Ik vlieg al weg door de voorruit
Je wacht op me met je glimlach
Zoete Mona Lisa met wit kant
Liefdes van de snelweg die ontsnappen uit de auto’s
Ik beweeg niets meer met de stuurbeweging
Zoek je vlakke blik in de schemering
De domme radio bleef aan
In het kromme ijzer van mijn leven