canción de muerte y salvación
Zahara
Lied van Dood en Verlossing
Ik was daar
Maar het was niet ik
Een zwarte vlek
Die uit de borst oprijst
Teer die uit je aderen borrelt
Tegen je aderen aanstormend
Je longen verstikkend
Had je maar in die badkuip in slaap gevallen
In een te vroege afscheid van de verdriet
Je dacht dat je nooit meer zou ademen
De acceptatie van de nederlaag gaf je genot
Want alleen daar, alleen daar
In die handen die naar pillen zochten in de badkamer
In die vingers die de onderste lade forceren
Van de privé kamer van je ouders
Daar waren zij, de ware 'Onze Vader' wachtend
Verwarrend niet, niemand komt
Je te vergeven in de naam van niemand
Je geeft je over met je armen in een kruis
Maar je kunt jezelf niet weer tot leven brengen
Ze hadden je afgenomen wat van jou was
Wat puur en onschuldig was en wat perfect was
Ze maakten het tot een
Rotte vrucht gevallen van de verboden boom van zonden
Voor altijd beschadigd
Voor altijd beschadigd
Toch dacht je dat er iets zou zijn dat je kon redden
Soms was het een lichaam
Soms een geweten
Soms een leugen
Soms 's nachts bidden
Of iets vragen, ook al wist je niet goed wat
Je liet je meevoeren door iedereen die je wilde aanraken
Want het was makkelijker om daar niets te voelen
Dan te stoppen en te proberen te begrijpen
Wat er tussen je benen was
Dat alleen maar pijn en problemen veroorzaakte
De spoken vestigden zich
Neem de controle over
Neem het commando
Je bleef wonen in de dichtstbijzijnde gevangenis
Het was binnen je eigen kooi
Die je zelf had gebouwd met de resten
Die over waren van je kindertijd
Je zocht je lied
Van dood en verlossing
Ik was daar, omdat ik het was