Ladrón

Ik gaf je mijn hart
Ik lig hier in een hoek
Ik weet niet wie ik ben, het is van me afgenomen
Mijn leven, dat heeft het me ontnomen

En ik gaf je mijn hart
Ik lig hier in een hoek
Ik weet niet wie ik ben, het is van me afgenomen
Mijn leven, dat heeft het me ontnomen

Ik werd gelukkig wakker, schat, zoals altijd
Ik maakte me mooi, deed ook parfum op
Ik zag er goed uit, liep naar de bussen
Op weg naar mijn werk, het was nog maar net licht

Alles leek normaal, het was niet anders
De sterrenhemel en het geluid tussen mijn tanden
Ik beschermde me tegen de kou, alleen zoals altijd
Zonder enige angst, nooit dacht ik aan de dood

En toen gebeurde het, ik wist niet wat er gebeurde
Hij greep me gewoon, gooide me met zijn handen
Hij zei: 'Teef, het is voorbij!' — Hij trok mijn kleren uit
En ik herhaalde alleen: 'Moord me niet, alsjeblieft'

De lafaard toonde geen greintje medelijden
Hij misbruikte me terwijl ik van de pijn schreeuwde
Mijn hart gebroken, ik vroeg de Heer om hulp
Red me van deze idioot, laat me niet alleen, alsjeblieft

Toen omhulde me een zo intense hitte
Mijn bloedige lichaam verloor al zijn kleur
Hij had geen medelijden, hij ging niet weg
Hij was vastbesloten om mijn hart te stelen (en zo gebeurde het)

Ik gaf je mijn hart
Ik lig hier in een hoek
Ik weet niet wie ik ben, het is van me afgenomen
Mijn leven, dat heeft het me ontnomen

En ik gaf je mijn hart
Ik lig hier in een hoek
Ik weet niet wie ik ben, het is van me afgenomen
Mijn leven, dat heeft het me ontnomen

Ze zullen me zoeken
Ze zullen me vinden
Dan is het te laat
Mijn leven is er niet meer

Ze zullen me zoeken
Ze zullen me vinden
Dan is het te laat
Mijn leven is er niet meer

Alleen mijn mishandelde lichaam
Mijn goede ziel, die is me ontnomen
Het is vervlogen (het is vervlogen)

Ik gaf je mijn hart
Ik lig hier in een hoek
Ik weet niet wie ik ben, het is van me afgenomen
Mijn leven, dat heeft het me ontnomen

En ik gaf je mijn hart
Ik lig hier in een hoek
Ik weet niet wie ik ben, het is van me afgenomen
Mijn leven, dat heeft het me ontnomen