Alma En Pie

hoeveel nachten in mijn bed sprak ik jouw naam
tussen deze vier muren van mijn kamer
hoeveel uren heb ik gewacht op jouw afwezig telefoontje
of jouw spijtige stem op de voicemail

hoeveel woorden bleven onvermeld
toen tussen jouw lippen,
de mijne kusten zonder enige terughoudendheid

hoeveel middagen hebben we ons volgepropt met kussen, hoeveel
net zoveel als de dagen sinds je wegging, lief

we hoeven niet achterom te kijken
want ik ben aan het vechten

ik weet niet hoe ik mezelf moet zijn zonder jou
met mijn ziel op stand
zonder jou kost het me moeite om te ademen
ik weet heel goed dat jij
niet naar mij terugkomt
weet dat zoals ik
geen enkele liefde zich zo zal geven
ik weet niet hoe ik mezelf moet zijn zonder jou
met mijn ziel op stand
zonder jou kost het me moeite om te ademen
de trein komt maar één keer voorbij
hij zal niet terugkomen naar jou
weet dat zoals ik
geen enkele liefde zich zo zal geven.

de afstand is zo groot die je voelt wanneer
je iemand met al je passie hebt liefgehad
en plotseling, degene in wie je vertrouwde
neemt alles mee uit jouw hart

we hoeven niet achterom te kijken
want ik ben aan het vechten

ik weet niet hoe ik mezelf moet zijn zonder jou
met mijn ziel op stand
zonder jou kost het me moeite om te ademen
ik weet heel goed dat jij
niet naar mij terugkomt
weet dat zoals ik
geen enkele liefde zich zo zal geven
ik weet niet hoe ik mezelf moet zijn zonder jou
met mijn ziel op stand
zonder jou kost het me moeite om te ademen
de trein komt maar één keer voorbij
hij zal niet terugkomen naar jou
weet dat zoals ik
geen enkele liefde zich zo zal geven.