Una Mirada

Een blik zegt niets en tegelijk zegt het alles
...ik... ik breng de waarheid, vrede tussen de mannen van slechte wil…

Hang je lichaam aan de kapstok
en laat je ziel met mij mee op stap gaan,
een reis naar het centrum van de wond,
waar de grijze kleur van het woord melancholie,
vervloeit met het grijs van het asfalt in jouw stad of die van mij.
De tv heeft me gecultiveerd
want elke keer als ze hem thuis aanzetten, ga ik in mijn kamer lezen.
Geloof je echt dat we zijn geëvolueerd?... Ik heb daar mijn twijfels over
van homo sapiens naar homo zappen zijn we gegaan.
De politiek is deprimerend
ik ga niet stemmen bij de volgende verkiezingen,
stemmen is in het geheim kiezen wie je publiekelijk zal beroven.
Leg me de fraude uit!
Waarom zo'n klein appartement en zo'n grote hypotheek?,
Racisme is onlogisch, het is slechte schietkunst
dat de 'zwarte' man het 'wit' van de haat is.
In de kern zijn we allemaal bloemen,
het land waar je geboren wordt is niet meer dan de pot waarin zijn stuifmeel viel,
ook al woon ik in Spanje, als ik van stieren zou houden, zou ik een koe zijn,
hoor me! ik geloof niet in God of Boeddha
hoeveel ik ook afval,
de kerk spreekt Latijn tijdens de mis omdat we zo minder van hun leugens begrijpen.
In de pers zien we elke dag ellende,
ik hoop dat de prijs van kranten stijgt, misschien brengen ze dan betere nieuws,
de mensheid heeft moderne wapens, maar de wonden zijn oud.
Oorlogen bestaan, waarvoor?
want uiteindelijk gaan we allemaal dood zonder dat iemand ons doodt,
let op de pistolen…
bij elke schot trekt de loop zich terug, als bang voor wat hij net heeft gedaan,
ik zeg de dingen zoals ze zijn zonder versieringen
met een blik die alles zegt,
nee, ik draag geen gouden ketens, ik heb alleen een keten
en dat is wat me aan de R.A.P. bindt als een verdomde straf.

"Een blik zegt niets en tegelijk zegt het alles"
"Een blik zegt niets en tegelijk zegt het alles"

Ze proberen ons te censureren, maar deze rap is gedoemd om niet uit te sterven,
ik laat de agent dansen op de muziek die hij verbiedt,
we zijn junkies van het consumisme
het lest de dorst van de jeugd, de alcohol van de botellón,
de gezangen van zeemeerminnen trekken je aan tot je leven verdrinkt,
vooral de zeemeerminnen van de fabrieken
laten we kalm blijven omwille van veel details,
de geweld voor nog een agent op jouw straat.
Onze natie is de kleur van de hele wereld,
wantrouw de trouwe patriot, geeft je borst je vaderland?...
de rug geeft je de overheid,
de vlag van de verraders heeft altijd plooien voor nieuwe kleuren,
het is hard dat het zo is,
de dief steelt van de bank, de bank steelt van jou,
om die reden naai ik hoop voor de winter
we leven kijkend zonder te zien in een stad ontworpen door ingenieurs.
Ik heb gelijk
de technologie verwarmt onze hersenen en koelt ons hart,
de nachtmerrie eindigt niet
vandaag zijn de bommen slimmer dan de generaals die ze afvuren,
vrede zal de mensheid niet bereiken,
dit kind dat voor de mode rapper is, zal rapper zijn voor een tijd,
dit kind dat arm is, zal arm blijven tot hij dood is,
het doet me pijn het toe te geven
maar ik wil de leegte vullen van degene die iets te zeggen heeft en het niet kan zeggen.

"Een blik zegt niets en tegelijk zegt het alles"
"Een blik zegt niets en tegelijk zegt het alles"

"Een blik… Zegt niets… Een blik… Zegt alles"
"Een blik… Zegt niets… Een blik… Zegt alles"