Yukitokei

De naald klinkt
In de stilte
Dieper en dieper
Zou ik nu gaan slapen?
Omdat het een koude nacht is

Buiten valt de sneeuw
De eenzaamheid stapelt zich op
Waar ben je heen gegaan?

Als ik aan jou denk
Voel ik een pijn in mijn borst
Ik heb het zo vaak geprobeerd te vergeten
Maar de tijd verstrijkt alleen
Laat de herinneringen achter
Pijnlijk en zwaar
Neem deze ijzige gevoelens mee

Zelfs als we praten
Ben ik afwezig
Je komt altijd snel met excuses
Zonder me aan te kijken

Het is vreemd
Hoe we samen waren
Er waren zoveel dagen van afscheid

Zonder iets te zeggen
Ben je niet meer teruggekomen
Ik realiseerde me dat ik niets van je weet
De woorden komen niet aan
Ik wacht zo verder
Verweven met iemands zucht, waarheen?

Verdwenen, verdwenen
Die pure gedachten hebben hun warmte verloren

Met jouw warme vingers
En die zachte glimlach
Lijkt het alsof ik elk moment kan breken

Het geluid van de deur die opengaat
En een vertrouwde stem
Jouw hand omarmt me zachtjes
Blijf alsjeblieft altijd hier
Ga nooit meer weg
Dit is mijn plek, nergens anders

Neem het niet van me af

Ik werd wakker van het geluid van de naald
Het is er niet meer.