Mestre Marçal

Als iemand me steunt, weet ik me te kleden
Ik heb alleen nog maar kleren nodig, Iaiá, ik heb alleen nog maar kleren nodig

Kijk, mensen. Zo sprak Meester Marçal, kijk maar

Ik eet pap aan de rand van het bord
Terwijl het in het midden afkoelt
Ga je blok maar zoeken, je ontkent je troef
Hallo Bateria
Ik woon bovenop de schoen
Ik neem mijn lichaam mee zoals ik kan
Begrijp je me, maat?
Als de jaguar sterft, is het bos van ons

Als iemand me steunt

Maar ik weet dat we samen zijn
Toch zijn we niet, mijn lief, gemengd
Ik wil dat het bos in brand vliegt
Ik ga gebakken vis eten en jij gegrilde vis
Ik ga naar de reageerbuis
Dat God me beschermt tegen moderne dingen
Want wie slaapt, mijn lief, op kosten van anderen
Heeft niet het recht om zijn benen te strekken

Als iemand me steunt

Zorg voor jezelf, kom niet naar me toe
Want je maakt me niet meer vrij
En zegt dat ik niet verander
Ik ben geboren zonder iets te weten
En ik ga ook sterven
Zonder alles te leren
En als de dood een rust is
Mijn lief, dan leef ik liever moe
Ik wil alleen maar dat de wereld
In een ravijn eindigt
Zodat ik leunend kan sterven

Als iemand me steunt

Alles goed, gewoon legaal
Maar het doet me pijn
Doe geen verzoeken
Zie je dat, je weet niet
Met wie je gaat dansen in de zaal, je bent verloren
Je nodigt me niet uit voor het feest
Het is alleen voor de begrafenis, mijn lief
Dat je me uitnodigt
De gebochelde weet hoe hij moet liggen
Want hij is degene die in de hoek van het bed slaapt