El Solitario
W. Bascuñan
De Eenzame
Als ik een andere naam had, heeft de tijd die gewist
Ze noemen me de eenzame, omdat ik zo ga
Over de paden die de wind in de nacht tekent
Over heuvels, valleien en toppen, zo ga ik verder
Mijn paard heeft vleugels als ik het aanmoedig
Mijn poncho is een trotse vlag van vrijheid
Mijn zwaard is woest tegenover vreemden
De dood zal me op de wegen vinden
Eenzaam, eenzaam roept de wind naar me
Waarheen zullen je lichte stappen je brengen?
En ik zeg tegen degene die in de stormen blaast
Morgen, als de zon opkomt, zal ik erover nadenken
Soms, als ik in de namiddag een dorp zie
Kom ik dichterbij omdat ik een paar drankjes wil nemen
En ik voel dat onder de poncho de zorgen verdwijnen
Oh duivels, je moet het lijden om te vergeten.
Eenzaam, eenzaam roept de wind naar me
Waarheen zullen je lichte stappen je brengen?
En ik zeg tegen degene die in de stormen blaast
Morgen, als de zon opkomt, zal ik erover nadenken.
