Moskva-Odessa

In welke keer vlieg ik van Moskou naar Odessa,
Weer laten ze het vliegtuig niet vertrekken.
En de stewardess in het blauw is als een prinses,
Betrouwbaar, zoals de volledige burgerluchtvaart.

Boven Moermansk geen wolken, geen lucht,
En, hoewel ik nu vlieg naar Asjchabad.
Kiev, Charkov, en Chisinau zijn open,
En Lviv is ook open, maar ik heb het daar niet nodig!

Ze zeiden me: - hoop vandaag niet,
Vertrouw niet op de hemelen.
En weer geven ze de vlucht naar Odessa vertraging -
Nu is de landingsbaan bevroren.

In Leningrad stromen de daken,
En waarom kan ik niet naar Leningrad vliegen?
In Tbilisi is alles duidelijk, het is warm,
Daar groeit thee, maar ik heb het daar niet nodig.

Ik hoor dat de Rotovites vertrekken,
En ik heb een ticket naar Odessa nodig.
Ik moet daarheen, waar ze al drie dagen niet aannemen,
En daarom stellen ze de vlucht uit.

Ik moet naar waar de sneeuwstormen zijn,
Waar ze morgen sneeuwval verwachten.
Laat het ergens helder en warm zijn,
Het is fijn daar, maar ik heb het daar niet nodig!

Hier laten ze me niet vertrekken, en daar nemen ze me niet aan,
Onrechtvaardig, mistig, maar kijk,
Onze chagrijnige stewardess nodigt ons uit,
Toegankelijk, zoals de volledige burgerluchtvaart.

Ze hebben de verste uithoek geopend,
Waar ze je niet lokken met prijzen.
De gesloten haven Vladivostok is open,
Parijs is open, maar ik heb het daar niet nodig.

We zullen opstijgen, het weer wordt beter, de verboden worden opgeheven,
De luchtvaartmaatschappij spant zich in, het gebrul van de turbines klinkt.
Ik zit als op naaldjes, maar ineens nemen ze me weer niet aan,
Er zullen weer talloze redenen zijn.

Ik moet waar de sneeuwstormen en mist zijn,
Waar ze morgen sneeuwval verwachten.
Londen is open, Deli, Magadan,
Ze hebben alles geopend, maar ik heb het daar niet nodig.

Ik heb gelijk, of ik nu huil of lach,
Maar weer is er vertraging van de vlucht,
En ons leidt het terug naar het verleden,
Helemaal in formele stijl, zoals "je",
Die stewardess is de mooiste van Odessa,
Lijkt op de hele burgerluchtvaart.
Opnieuw geven ze een vertraging tot acht,
En de burgers vallen geduldig in slaap...

Ik ben het zat, verdomme,
En ik vlieg naar waar ze me wel aannemen.