Vivre
Vitaa
Leven
Weer een dag die voorbijgaat terwijl ik overleef
Weer een nacht vol angst waarin ik afdwijn
Ik houd me vast maar val onder het gewicht van woorden
Ik laat los omdat het geluk vals klinkt
Hier praten mensen met me en vergeten me
's Nachts hoor ik stemmen die zich losmaken
Ik kom dichter bij de rand en zie de bodem
Ik heb verlangen naar leegte
Maar als ik een stap te ver zet
Val ik onder het gewicht van woorden
Mijn ziel is aan het drijven
Ik was verloren in mijn dromen
De tijd oproepen maakt me kapot
Wie zou me kunnen zeggen
Dat ik moet leven
Leven, (waarom zou ik leven)
Leven, (waarom zou ik)
Leven (waarom zou ik)
Ik vind de kracht niet meer om te vechten
Geen kracht meer om te weerstaan
Geen kracht meer om te blijven
Te huilen
Ik houd vol omdat het moet
En die stem in mijn hoofd als een echo
Tussen het leven, de leegte en de chaos
Je weet dat het geluk bij mij vals klinkt
Ik kan niet meer staan, help me
En als de mensen gek zijn, laat me dan niet alleen
Als mijn geweten zelfs niet meer blijft, help me
Maar als ik een stap te ver zet
Val ik onder het gewicht van woorden
Mijn ziel is aan het drijven
Ik was verloren in mijn dromen
De tijd oproepen maakt me kapot
Wie zou me kunnen zeggen
Dat ik moet leven
Leven, (waarom zou ik leven)
Leven, (waarom zou ik)
Leven (waarom zou ik)
Ik vind de kracht niet meer om te vechten
Geen kracht meer om te weerstaan
Geen kracht meer om te blijven
Te huilen
En dan hoor ik stemmen die zich losmaken
Als de nacht komt
Heb ik verlangen naar leegte
Ik probeer de hoop vast te houden
Als ik ze hoor zeggen
Ik kan het mezelf niet zeggen
Dat ik moet leven
Leven, (waarom zou ik leven)
Leven, (waarom zou ik)
Leven (waarom zou ik)
Ik vind de kracht niet meer om te vechten
Geen kracht meer om te weerstaan
Geen kracht meer om te blijven
Te huilen
Ik moet leven
Waarom zou ik leven
Ik vind de kracht niet meer
