No Esperaban Menos

Snel, als het nodig is
Geef ik de rest,
Je blijft mijn handtekening zien
Van een expert in elke tekst,
Hoofdstuk
Na hoofdstuk,
Anderen maken zich belachelijk,
Ontbrekend aan eer, titels.
De sfeer,
Blijf bij het fenomeen,
Líriko bij uitstek,
Jongens verwachtten niet minder.
Typen haten me
Omdat ik opval,
Ik maak me los, de kinderen
Laten zich gaan in plassen.
De whisky
Als parfum,
Het leven vergaat,
De roem wordt aangenomen
En ik hou van
De poëzie en de seks,
Omdat neuken en schrijven
Altijd onder een lamp gebeurt.
Ik loop door de buurt
Als een stoere gast,
Als de aangewezen dichter
Om God te beschrijven.
Ik heb nooit problemen gegeven
Aan de maatschappij,
Ik gooide gewoon stenen
De rest deed de zwaartekracht.
Ik en mijn
Zaken breng ik,
Iets vergelijkbaars met de raadsels
Die de Nijl verbergt.
Nu hoor je me,
De overwinningen waren veel,
Daarom zetten serieuze jongens
Hun capuchons op.
Voor het geld
Voel ik geen passie,
Ik let gewoon op,
De rekeningen kloppen!!.
Ik ben David,
Zoete kussen van anijs,
Meester van mc's,
Wolfman in Parijs.

"Hoe kon het anders zijn,
Hoe kon het anders zijn,
Líriko, niet meer en niet minder,
Niet meer en niet minder.
Hoe kon het anders zijn,
Hoe kon het anders zijn,
Wat is er met mij?,
Jongens verwachtten niet minder."

Vergelijk me met iemand
Van de satelliet,
Rap alleen,
De elite.
Ik neem geen genoegen
Met weinig,
Te veel duizeling voor een timide
Die verlicht wordt door lichten.
Ik vereeuwig momenten
Met elk vers,
Maar ik wist nooit te antwoorden
Op ingewikkelde kussen.
Romantische
Gingen met sympathieke,
Er waren nooit
Melancholische alcoholisten.
Jij bent het meisje
Negentig-zestig,
Ik de dichter met handen
Vervuild met inkt.
Timide lieten
Met de twijfel, nu ben ik hier
Om de stoelen nat te maken
Van de laatste rij in de bioscoop,
Om mijn eigen avontuur
Te creëren,
Altijd op niveau
Van slanke tailles.
Verkrachters lopen
Als schuldigen,
Wanneer ze verantwoordelijkheden zoeken
Voor onvertelbare verhalen.
Met vuisten
En letters probeer je te zijn
Iemand in je buurt,
Ik doe hetzelfde op de planeet,
Terwijl de maan
Ons toeknipoogt,
De saga gaat door,
Jongens scoren op straat.

Ik zal proberen dat de mens
Geen fouten maakt,
Dat verliezers
Me zonder wrok aankijken.
Ik zal proberen
De tijd te stoppen, is dat goed!!,
Ik zal proberen van rap het
Vijfde element te maken.
Van alfa
Tot omega gaat mijn plek
Van hemisfeer naar hemisfeer,
Geen enkele richtlijn volgen,
Het is de onrust
Van een serieuze jongen,
Zijn houding verbergt mysterie,
En ik wist altijd superieur te zijn.
Als een allergie
Voor pollen, zal het zijn wanneer
Mijn melodieën klinken,
Op de proef gesteld, mijn buik.
Prestige,
Mijn rap klinkt in elk gebouw,
Je geeft me applaus
Als een wonder.
Jouw falen is mijn stimulans,
Zonder reden..!!,
Voor elke competitie,
Zal je altijd mijn album hebben.
Ik heb degenen die
Mij ongelooflijk vonden niet teleurgesteld,
Laat me door de bliksem raken,
Als het niet in de duizenden geteld wordt.
Eerder,
Hoorde je me op cassettes,
Nu, wie is de jongen
Die een indruk achterlaat in jouw netvlies?.
Reputatie
In vitrines,
Rap komt voort uit hoeken,
Maar niet uit kantoren.