La Ciudad Nunca Duerme

De Stad Slaapt Nooit

[Lirico]
Als ik weer terugkom,
me weer verzoen met de wereld, opnieuw,
verstop ik mijn wapen, niet mijn ziel
het kan me niet schelen of er leven op Mars is
of Parijs in brand staat, we komen vanavond laat
De stad slaapt nooit
de verkeerslichten, de hoeken en de kroegen werken nog steeds
ik zoek geen verloren paspoort in de stad
zonder kompas dat me naar het noorden wijst
De sterren staan door elkaar,
ik glijd over straten zonder coördinaten,
aar deze uithoek van Spanje,
waar wij de piranha's zijn,
waar ze de spinnenwebben niet schoonmaken
En zo weer een nacht van deze geest,
tussen geesten meer verklikkers van de politie
De straten kijken me schijnheilig aan,
kijk, zo ga ik verder, glimlach af en toe
Stormen, in de stad, terwijl
voor twaalf ontsnappen de asjes
Welke vrouw mist een schoen van deze maat,
wie anders dan ik verdient deze medaille
Het is niet zo moeilijk om mijn verlangens te vervullen,
en mijn eigenaardigheden te verdragen, nee schat!,
ik ben uniek, ik wist me te vermaken met een casual
niet eens een zondag maakt me moe
Zoveel types op straat zijn het erover eens
Dat ze deze misdaad openbaar maken zodat ze me niet vergeten,
want de stad slaapt nooit,
omdat ze de verplichting heeft om me te verdragen
en het gat waar ik in kan kruipen

[Kase.o & Lirico]
De stad slaapt nooit
en er is altijd
een plek waar wij zijn
en een plek waar jullie zijn (x2)

[Hate]
Steden rusten niet, ze houden altijd een oogje in het zeil
Ze roken mijn rook, ze eten mijn stront, ze nemen iets van me
Ogen die harten zien die voelen
Ondergrondse plekken verbergen vertolkers
Ratten van de lokale onderdak plannen
De manier om goed te blijven klinken op jouw radio
Van hoek tot hoek, van cabine naar cabine
Vitale handtekening, zo zijn de boulevards
Of het volle manen zijn of afnemende kwarten
Ze verstoren mijn gemakkelijk verstoorde zenuwen niet
In de nachten, alles wat overdag niet glimt, schittert nu
Muren zeggen: schilder je naam en maak me een godin
Ik heb tijdelijk het bevel om niet te sterven in de poging
Dat is de oefening die ik uitvoer
Anders wordt mijn lichaam aan de wetenschap gedoneerd
Mijn collectie platen als erfgoed en in de lucht mijn essentie
Geheimen bewaren gebouwen die nooit het licht zullen zien
Poeder, overvallen en een lange lijst
Slechts een asbak en een glas vergezellen me
In deze onderneming loert de dood niet, ze rust niet
In de ergste momenten de beste nummers
In de slechtste kroegen de beste cocktails
In de slechtste zaken de beste knipbeurten
In de slechtste concerten niet inbegrepen de Violadores
Het zijn duizenden verhalen over de trottoirs
Die door de tijd heen overleven en daar blijven
Onuitwisbare sporen, wat de jaren ook mogen brengen
En het gebeurde op de straten, het gebeurde op de straten.

[Kase.o & Lirico]
De stad slaapt nooit
en er is altijd
een plek waar wij zijn
en een plek waar jullie zijn (x2)

[Kase.o]
De stad slaapt nooit en de straten zijn vol dronken mensen die schreeuwen, sommige vrouwen blijven kijken
Zittend op de stoep, drinkend van een paar lauwe liters
Met lang haar en oorbellen
Ik ga met de Rumba met de Lírico en de Hate...
en nog meer goede vrienden
De grote jongens spelen niet
Maakt niet uit liters of cocktails,
merken of rattenvergif
hier komen de watervallen goedkoop naar beneden
Het was geen toeval dat ik naar deze bar kwam,
Het was zonder stoppen consumeren
Niets om te vieren [Lirico: alles om te vergeten]
maar we vergeten niet te leven of te proosten
want om de waarheid te zeggen
is het fantastisch om te leven in deze verdomde begraafplaats van dromen stad
Lange dagen voldoende goed!
Ik vraag om lange dagen voldoende goed!
Ik plas buiten met gesloten ogen,
in de wc's vond ik twee high advocaten:
mijn Dementie en mijn Geweten en ik praat alleen met ons drieën
ik stelde voor om vrede te sluiten, kijk maar.
Ik accepteer mijn alcoholisme.
Ik ben gelukkig zonder het maar met het leer ik mezelf beter kennen en hou ik van mezelf
Schat: ik leef alsof de dood niet bestaat
maar ik verlies mijn balans in de herfst en in de lente
Ik kom naar buiten en het is al dag geworden
en de dronken mensen zoals ik vragen de zon om genade
De vuilniswagen is vergeten me op te halen
32 komt niet en de stad slaapt nooit
Ik ben dankbaar voor een nieuwe dronken zonsopgang
met de indruk dat ik ergens in het niets ben. (x2)

[Kase.o & Lirico]
De stad slaapt nooit
en er is altijd
een plek waar wij zijn
en een plek waar jullie zijn (x2)