Receita de Mulher

Vergeef me, lelijke vrouwen,
Maar schoonheid is essentieel.
Er moet iets van een bloem in dit alles zijn,
Iets van dans, iets van haute couture
In dit alles (of dat de vrouw zich elegant in het blauw socialiseert,
Zoals in de Volksrepubliek China).
Er is geen middenweg mogelijk. Het moet
Mooi zijn, dat is een vereiste. Je moet plotseling
De indruk krijgen een reiger te zien die net is geland, en dat een gezicht
Af en toe die kleur krijgt die alleen in de derde minuut van de dageraad te vinden is.
Het moet zo zijn dat dit alles niet is, maar dat het zich weerspiegelt en ontluikt
In de blikken van mannen. Het moet, het is absoluut noodzakelijk
Dat alles mooi en onverwacht is. Het moet zo zijn dat gesloten oogleden
Een vers van Éluard herinneren en dat er in armen
Iets meer dan vlees wordt aangeraakt: dat je ze aanraakt
Zoals in de amberkleurige gloed van een namiddag. Ah, laat me jullie zeggen
Dat het nodig is dat de vrouw daar staat als de bloembladen voor de vogel
Mooi is of in ieder geval een gezicht heeft dat aan een tempel doet denken en
Licht is als een restje wolk: maar dat het een wolk is
Met ogen en billen. Billen zijn ontzettend belangrijk. Ogen dan
Daar hoeven we niet over te praten, dat ze kijken met een zekere onschuldige kwade blik. Een mond
Vers (nooit vochtig!) is ook van groot belang.
Het moet zo zijn dat de extremiteiten slank zijn; dat er botten
Te zien zijn, vooral de knieschijf bij het kruisen van de benen, en de heupen
Bij het omarmen van een bewegende taille.
Het is echter een ernstig probleem met de zeepdozen: een vrouw zonder zeepdozen
Is als een rivier zonder bruggen. Onmisbaar.
Er moet een mogelijkheid van een buikje zijn, en vervolgens
Moet de vrouw zich verheffen als een kelk, en dat haar borsten
Een Grieks-Romeinse expressie zijn, maar dan gotisch of barok
En dat ze de duisternis kunnen verlichten met een minimale capaciteit van vijf kaarsen.
Buitengewoon volhardend is het dat de schedel en de wervelkolom
Licht zichtbaar zijn; en dat er een grote rug is!
De ledematen moeten eindigen als stelen, maar er moet een zekere omvang van dijen zijn
En dat ze glad zijn, glad als een bloemblad en bedekt met de zachtste dons
Maar toch gevoelig voor de aanraking in de tegenovergestelde richting.
Het is aan te raden om in de oksel een zoet gras met een eigen geur te hebben
Slechts gevoelig (een minimum aan farmaceutische producten!).
Bij voorkeur zijn lange nekken zonder twijfel
Zodat het hoofd soms de indruk wekt
Niets met het lichaam te maken te hebben, en de vrouw niet doet denken aan
Bloemen zonder mysterie. Voeten en handen moeten discrete
Gotische elementen bevatten. De huid moet fris zijn op de handen, de armen, de rug en het gezicht
Maar de holtes en inhammen moeten een temperatuur hebben die nooit lager is
Dan 37 graden Celsius, wat eventueel eerste graads brandwonden kan veroorzaken.
De ogen, die moeten bij voorkeur groot zijn
En zich tenminste zo langzaam draaien als de aarde; en
Dat ze altijd voorbij een onzichtbare muur van passie worden geplaatst
Die je moet oversteken. Dat de vrouw in principe lang is
Of, als ze klein is, dat ze de mentale houding van de hoge toppen heeft.
Ah, dat de vrouw altijd de indruk wekt dat als je je ogen sluit
En ze weer opent, ze er niet meer is
Met haar glimlach en haar verhalen. Dat ze verschijnt, niet komt; vertrekt, niet gaat
En dat ze een zekere capaciteit heeft om plotseling stil te zijn en ons te laten drinken
Van de gal van de twijfel. Oh, vooral
Dat ze nooit verliest, ongeacht in welke wereld
Ongeacht in welke omstandigheden, haar oneindige wispelturigheid
Van een vogel; en dat ze, als ze in de diepte van zichzelf wordt aangeraakt,
Zich transformeert in een beest zonder haar vogelgratie te verliezen; en dat ze altijd uitstraalt
De onmogelijke geur; en altijd distilleert
De bedwelmende honing; en altijd zingt het onhoorbare lied
Van haar verbranding; en nooit stopt met de eeuwige danseres
Van het vergankelijke te zijn; en in haar onmeetbare imperfectie
De mooiste en meest perfecte zaak van de hele ontelbare schepping vormt.