LETTER
VIINI
BRIEF
In de felle lichten
verbleekte herinneringen
zittend op een bankje
de kleine gelukjes die we deelden
Aan het einde van een vermoeiende dag
jouw hand die ik vasthield
onder de lantaarn
straalde ons verhaal zo fel
Zelfs als ik mijn ogen sluit
ben ik nog steeds
alleen achtergebleven in die tijd, die ruimte
De tijd in de stilstaande klok
de nacht die ons de eeuwigheid beloofde
de sterren die zwegen
de tranen die ik bewaarde
tranen die als sterren neervielen
Mijn brief die ik niet kon versturen
ons verhaal dat ik nu moet sturen
een pagina van een ondergang
ik laat het daar gewoon staan
Jouw zware zucht en
tranen in je ogen
vergeef me dat ik de echte betekenis
niet begreep
Zelfs als ik mijn ogen sluit
ben ik nog steeds
alleen achtergebleven in die tijd, die ruimte
De tijd in de stilstaande klok
de nacht die ons de eeuwigheid beloofde
de sterren die zwegen
de tranen die ik bewaarde
tranen die als sterren neervielen
Mijn brief die ik niet kon versturen
ons verhaal dat ik nu moet sturen
een pagina van een ondergang
ik laat het daar gewoon staan
De tijd in de stilstaande klok
de nacht die ons de eeuwigheid beloofde
de sterren die zwegen
de tranen die ik bewaarde
tranen die als sterren neervielen
Mijn brief die ik niet kon versturen
ons verhaal dat ik nu moet sturen
een pagina van een ondergang
ik laat het daar gewoon staan
De woorden die we deelden
werden songteksten
de herinneringen die we achterlieten
ik zal ze als een film levendig houden
