Homero

Wanneer hij van zijn werk komt, denkt Homero na
Dat hij, als hij uit de bus stapt, wat auto's zal ontwijken
Hij steekt de straat over, gaat het buurtje in
Groet wat lui en geeft wat muntjes aan een paar zwervers

En hij slaat de eerste gang in en ziet dat hij aankomt
En een smalle lift brengt hem naar de deur van de krottenwoning
Hij zegt dat hij erg moe is en bovendien is er vandaag niet betaald
Het is onmogelijk om uit deze routine te komen en hij vraagt zich af: hoe lang nog?

Het is moeilijk als arbeider om voor het brood te zorgen
Voor je vrouw, je kinderen, de huur en nog wat meer
En hij geniet maar weinig van zijn dagen, denkt na over hoe hij het moet doen
Als ze in die baan niet betalen en steeds meer van hem vragen

Wat een onrecht dat effectiviteit en verantwoordelijkheid niet gewaardeerd worden
Want hij heeft zich vandaag kapot gewerkt en het is hetzelfde als voor een ander
Homero is moe, eet en wil gaan liggen
De ochtend komt weer en tussen de krant en de mate vraagt hij zich af
Hoeveel langer?

Homero is moe, eet en wil gaan liggen
De ochtend komt weer en tussen de krant en de mate vraagt hij zich af
Hoeveel langer?

En zo is het, het leven van een arbeider is zo
Het leven in een buurt is zo
En weinigen zullen ontsnappen
En zo is het, we leren gelukkig te zijn zo
Het leven van de arbeider is zo
En weinigen zullen ontsnappen