En El Radio Un Cochinero (Lluvia de Balas)

En op de radio, een rommelige boel
Verlaat de buurt, want deze is al geketend
En geef het door aan Ranflón, ze volgen je al
Mijn hoofd raakte in de war
En ik maakte een sprongetje in de lucht

In mijn borst, mijn geweer
Ik vertrouwde op San Judas
Ik trek een vest aan
Ik richt de glock omhoog, mijn vinger trilde alleen
Ik hoorde een slippertje en zag ze in de verte

De kogelregen kwam eraan, de balletjesregen
Op het raam, verschillende inslagen
Ik dook in de stofwolk en in die opening
De Cherokona, die ontsnapte

Het was niet nodig om het geweer te gebruiken
Ik verdween tussen de openingen
En alleen voor de wraak, verstoorde ik een vliegtuig vol
Vandaag zijn we met z'n allen hier
En morgen, laat maar komen wat God wil

En daar, zodat ze weten hoe de ketting snijdt, ouwe
¡Victor Cibrian!

Ze leerden de angst kennen
Toen ze zagen dat de vier niet raak was
Daar hoorde ik dat velen zich zelfs verstopten
Vergeving is niet genoeg, ze hielden zich aan hun actie

Een hels konvooi
Puur met een doek voor hun gezicht, we gaan achter de vinger aan
Verraad wordt betaald, maar met San Pedro
Hij wilde het vuur aansteken en verbrandden gingen ze weg

Ik viel de schuilplaats binnen
Waar die schurken, met geweren en spullen, op me wachtten
De kogelregen kwam eraan
Drie kogels raakten de borst van de vijand, ze troffen me

Met kracht, liet ik het geweer knallen
Schrijf er vijf op mijn rekening
Hier kon ik niet aan ontsnappen
De oogst is wat je zaait
Want om te sterven, zijn we geboren en wie bang is
Kan beter niet komen.