La Tragedia Del Vaquero
Vicente Fernández
De Tragedie van de Cowboy
Bijna sloegen de twaalf
Toen die cowboy arriveerde
Hij stapte van zijn paard af
En deed zijn hoed af
Hij kwam de nacht doorbrengen
Met de mooiste van het dorp
Ze waren net getrouwd
Hij ging drie dagen werken
Hij brandde van verlangen
Voor de vrouw die hij wilde
De dood hing in de lucht
En niemand voelde het aankomen
Het regende hard
Met het druppelen wiegden ze
Omdat ze niet doorhadden
Toen de cowboy aankwam
Een bliksemschicht verlichtte
Twee lichamen in bed
De haat verblindde zijn geest
Met woede richtte hij zijn wapen
Er klonken schoten
Totdat de kogels op waren
Hij wilde de belediging wreken
Dat was wat hij dacht
Toen hij de lichamen ontdekte
Wilde hij sterven van verdriet
Eerst omhelsde hij zijn vrouw
Daarna zijn dode moeder
De storm was de nacht
En gaf hen een verrassing
Zijn moeder kwam zelden
Vanwege de afstand
En ze voelde zich bang
Als de lucht onweerde
Daarom sliepen ze samen
Om zich minder alleen te voelen
Nadat ze hen hadden begraven
Klonk er in de verte een schot
De tragedie hing in de lucht
Door de gebeurtenissen
Waar het schot klonk
Lag de cowboy dood.