El Arracadas
Vicente Fernández
De Arracadas
Als de schaduw van een spook in de nacht
Steekt hij bergen, ravijnen en dorpen over
Rijdt een treurig man op zijn paard
Zijn hond volgt hem, snuffelend in de akkers
Iedereen zegt daar komt de arracadas
Met een baard, een cowboyjack en een hoed
Zwarte hoed en leren broek
Met een rustige blik op zoek naar een dief
Ik ga een heilige eed vervullen
Toen hij zijn huisje verliet, zei hij tegen zijn moeder
Ik ga die verrader zoeken die daar op de heuvel
Laaghartig en zonder genade mijn vader doodde
Er klonken wat gebedsgeluiden
Toen een moeder om haar zoon tot de hemel vroeg
Daarna galoppeert een paard weg met een hinniken
En daar in de ravijn zijn zijn sporen verloren
En die verrader die de arracadas zocht
Werd dood gevonden, opgehangen in een weiland
Terwijl een andere man, zijn hond en zijn paard
Nooit meer zijn gezien, hij verloor zijn spoor
Daar in de duisternis van een huisje klinkt een zucht
Van een moeder die zich verlaten voelt
Ze huilt om een man die haar vanuit de hemel hoort
En om een afwezig kind waar niets van bekend is
En om een afwezig kind waar niets van bekend is