Iara (Rasga o Coração)

Als je de uitgestrektheid van de lucht en de zee wilt zien
Die de prismatisering van het zonlicht weerspiegelt
Scheur het hart, kom leunen
Over de uitgestrektheid van mijn pijn

Scheur het, want je zult zien
Daarbinnen de pijn snikken
Onder het gewicht van een kruis
Van tranen huilen
Engelen die goddelijke gebeden zingen
God die zijn arme zuchten ritmeert

Snuif de geur op die rondwaart
Door de doornen van mijn lijden
Kijk of je kunt lezen in zijn pulsen
De witte illusies en wat hij zegt in zijn gekerm
En wat de tante niet kan zeggen in de hartslagen
Luister zachtjes, zoetjes kloppend
Maagdelijk en purper in een avondtrilling
Puurder dan een maagdelijke vestal

Je zult een hymne horen
Alleen van bloemen die zingen
Over een zee van bloemblaadjes
Die van pijn golven
Gek om je te roepen, beschermengel
In de hunkering om je te zien of te sterven

Engel van vergeving! Bloem, kom me openen
Dit hart in de lente van deze pijn
Bij het herbloemen, de wond glimlachen op jouw rode lippen
Zul je mijn passie zien glimlachen naar God

Handpalm daar van het Empyreum
Die Jezus op het kruis versterkte
Lelie van het martelaarschap
Hart, hostie van licht
O schemering, sterfelijk graf
Rode kruisweg van de pijn